Een ziekenhuis zou een veilige plek moeten zijn. Een plek om verzorgd te worden. En om uiteindelijk hopelijk beter te worden. Maar voor de 21-jarige Braziliaanse studente Susy Nogueira Cavalcante was dat het helaas allemaal niet.
Op 17 mei werd ze opgenomen in een ziekenhuis in de Braziliaanse stad Goiânia, omdat ze epileptische aanvallen had. Daar had ze al eerder last van gehad. Maar voor het eerst kwam Susy deze keer op de intensive care terecht. De eerste nacht, ze lag toen amper een paar uur in het ziekenhuis, was de 41-jarige verpleger Ildson de enige medewerker op de intensive care. Hij deed de gordijnen rond haar bed dicht en betastte haar borsten en haar vagina.
Het misbruik duurde een uur lang. Suzy lag al die tijd half buiten bewustzijn in haar bed. Ze kon zich niet bewegen, omdat er allerlei slangetjes in haar lichaam zaten en haar handen waren vastgebonden vanwege de epileptische aanvallen. Toch zou ze volgens de politie op een bepaald moment hebben geprobeerd zich te verzetten.
De volgende dag vertelde het meisje aan een zuster wat er was gebeurd. Die dacht eerst dat ze misschien had gehallucineerd, maar besloot het toch bij de directie te melden. De camerabeelden werden bekeken. En daarop was te zien hoe verpleger Ildson haar inderdaad onder de lakens had betast. Hij werd onmiddellijk op non-actief gezet en de politie stelde een onderzoek in. De verpleger ontkende alles, ondanks het duidelijke bewijs op de camerabeelden.
Het onderzoek was nog in volle gang toen Suzy plotseling overleed. Negen dagen nadat ze was opgenomen op de intensive care. En bij haar uitvaart kregen haar ouders de schrik van hun leven. Want bizar genoeg besloot de politie hen toen pas over het misbruik te vertellen. Eerder zou dat niet in het belang van het onderzoek zijn geweest. Ook het ziekenhuis had al die tijd niets gezegd.
Susy’s vader vertelde op televisie dat hij in het ziekenhuis het idee had gehad dat zijn dochter iets wilde vertellen. Ze had gehuild, vertelde hij, maar kon toen niet praten. Het personeel in het ziekenhuis had hem gezegd dat het waarschijnlijk door haar medische situatie kwam.
Haar lichaam werd uiteindelijk meegenomen om verder onderzocht te worden. Stel je dat eens voor: dat het lichaam van je net overleden dochter, nichtje of vriendin wordt meegenomen van haar eigen begrafenis.
Volgens het eerste onderzoek is Susy niet overleden aan de gevolgen van het misbruik. Maar het zal haar niet hebben geholpen om beter te worden, dat lijkt me duidelijk. Haar ouders, familie en vrienden leggen zich er dan ook niet bij neer. Deze week demonstreerden ze voor het ziekenhuis. Ze willen gerechtigheid voor hun Susy. Ook al krijgen ze haar daar helaas niet mee terug.
Deze column verscheen op 6 juni 2019 op de website van RTL Nieuws
Sandra Korstjens 