Eén, twee, drie, vier, vijf… In mijn hoofd tel ik mee, terwijl ik in het restaurant de bankbiljetten door mijn vingers laat glijden. Als er dertig briefjes van honderd op tafel liggen, stop ik. Dat moet genoeg zijn. Niet voor mijn lunch, was het maar zo’n feest. Nee, de stapel biljetten op tafel is hooguit genoeg voor een bescheiden fooi.
Het briefje van honderd bolivar was in Venezuela de afgelopen jaren het grootste bankbiljet dat in omloop was. Maar terwijl de inflatie in het Zuid-Amerikaanse land tot recordhoogte steeg, werd het papiertje steeds minder waard. Volgens de officiële koers is 100 bolivar op dit moment omgerekend slechts 14 eurocent waard. En volgens de koers op de zwarte markt zelfs nog minder: zo’n 3,5 eurocent.
Om je boodschappen cash te betalen, moest je dus wel een hele dikke portemonnee meebrengen. Of liever gezegd: een boodschappentas vol met geld. Op sommige plekken werden de biljetten zelfs simpelweg gewogen. Want tellen kostte teveel tijd.
Dat er behoefte was aan grotere biljetten lijkt me duidelijk. Maar de aankondiging van nieuwe biljetten ging gepaard met een minder leuke verrassing. Vorige week vertelde de Venezolaanse president Maduro namelijk aan zijn volk dat het biljet van 100 bolivar drie dagen later zou verdwijnen.
Volgens hem was dat nodig om de internationale maffia te bestrijden die het geld zou opslaan om op die manier de Venezolaanse economie te saboteren. Een nogal bizarre redenering, want waarom zou je een pakhuis volstoppen met geld dat elke dag minder waard wordt? Alleen al in de afgelopen twee maanden daalde de waarde van de bolivar met maar liefst zestig procent.
Maar wat Maduro’s exacte beweegredenen ook zijn geweest, de Venezolanen kregen er plotseling een gigantisch probleem bij. De biljetten van honderd werden vrijwel meteen nergens meer geaccepteerd. Waardoor het voor veel Venezolanen überhaupt onmogelijk werd om hun boodschappen of zelfs buskaartjes te betalen. Vooral omdat niet iedereen in Venezuela een bankrekening heeft.
Bij de banken stonden al snel lange rijen van mensen die probeerden om hun biljetten van honderd te storten of om te wisselen. Maar dat ging niet zomaar. Want er was nog een probleem: de nieuwe, grotere biljetten van vijfhonderd bolivar waren nog niet gearriveerd. Op sommige plekken in het land was het de druppel voor mensen die door alle economische problemen in het land sowieso al maandenlang niet genoeg te eten hebben. Er braken plunderingen uit.
Om de onrust tegen te gaan, besloot Maduro uiteindelijk de Venezolanen tot 2 januari de tijd te geven om de biljetten om te wisselen. Dat wordt dus een gezellige kerstvakantie in de rij voor de bank. Maar wat verwacht je ook in het land waar je door de enorme tekorten voor alles in de rij moet staan. Van suiker en meel tot aan luiers en medicijnen. En nu krijgen de Venezolanen er als kerstcadeautje van hun president gewoon nog een nieuwe rij bij.
Deze column verscheen op 22 december 2016 op de website van RTL Nieuws
Sandra Korstjens 