Wekenlang zat ik in Rio de Janeiro voor de Olympische Spelen, maar na de laatste grote vuurwerkshow werd het deze week ook voor mij tijd om eindelijk weer naar huis te gaan, naar São Paulo. Maar dat ik met mijn hoofd nog een beetje in Rio zit, merk ik al snel.
In het restaurantje bij mij om de hoek staat een grote kan koffie, gratis voor gasten. Een stapel minuscule plastic bekertjes staat ernaast. Ik heb het typisch Braziliaanse tafereel al veel vaker gezien. Maar deze keer moet ik meteen denken aan de Canadese journalist Scott Stinson, die vanuit een perscentrum in Rio een foto op Twitter plaatste van zo’n minibekertje koffie. Belachelijk vond hij het. Hij snapte duidelijk niets van het formaat – en niet van Brazilië. Want kom niet aan de Brazilianen en hun koffie. De Canadees kreeg op Twitter een storm van kritiek over zich heen van boze Brazilianen.
Het was een van de vele incidentjes die online in Brazilië voor grote verontwaardiging zorgden tijdens deze Spelen. De Amerikaanse krant The New York Times had zelfs het lef om de beroemdste strandsnack van Rio te bekritiseren: Globokoekjes. Iedereen die wel eens op Ipanema of Copacabana lag kent ze. Volgens de auteur van het artikel smaken ze nergens naar: “Alsof je tanden op een feest zijn waarvoor je tong niet was uitgenodigd.” Toegegeven, ze horen ook niet bij mijn favorieten. Maar dat het artikel bij de Brazilianen in het verkeerde keelgat schoot, kon ik eerlijk gezegd wel begrijpen.
Natuurlijk moeten ze zich er eigenlijk helemaal niets aantrekken. Maar dat is ook wel weer makkelijk praten na alle bakken kritiek die het gastland op voorhand al over zich heen kreeg. Wat betreft late voorbereidingen en vies water was dat natuurlijk niet geheel onterecht. En ik geef eerlijk toe dat ik – samen met de rest van de wereld en veel Brazilianen zelf – in de aanloop naar de Olympische Spelen soms mijn hart vasthield.
Bovendien waren er afgelopen maand natuurlijk ook verschillende problemen: een groen zwembad, halflege tribunes, een camera die op het Olympische park naar beneden viel, verdwaalde kogels in een perscentrum en een paar zwemmers die een internationale rel veroorzaakten.
Maar laten we niet vergeten dat het Brazilië wel is gelukt om twee mega-evenementen binnen twee jaar tijd te organiseren. Terwijl het land in de tussentijd werd getroffen door een economische crisis, het ene na het andere corruptieschandaal aan het licht kwam en de president werd geschorst. Ze hebben het uiteindelijk wel gewoon voor elkaar gekregen.
Dat de Spelen op een slecht moment kwamen, daar was iedereen het wel over eens. En dat de Brazilianen er zelf niets aan hebben gehad, daar is ook weinig discussie over. Maar sportief en organisatorisch gezien ging het helemaal niet zo slecht. En bovendien was iedereen het erover eens dat de Brazilianen voor gastvrijheid juist een dikke tien scoorden. Zelfs inclusief minuscule kopjes koffie en smakeloze koekjes.
Deze column verscheen op 25 augustus 2016 op de website van RTL Nieuws.
Sandra Korstjens 