Eigenlijk hadden we gewoon moeten winnen. En Robben was uiteraard de beste speler van het toernooi. Daar zijn zelfs de meeste mensen die ik in Latijns-Amerika spreek het over eens. De dribbelaar uit Bedum komt nog regelmatig ter sprake als ik vertel dat ik uit Nederland kom.
Maar goed, we werden derde. Beter dan iedereen van tevoren had verwacht. En dus was het WK een succes. Een beetje zoals het toernooi zelf eigenlijk. Alle verhalen over de slechte organisatie en de vertraging bij de bouw van de stadions zorgden vooraf voor lage verwachtingen.
Zelf maakte ik ook verhalen over de stadions die misschien niet op tijd klaar zouden zijn. Over stakingen en de belabberde infrastructuur van het land. Overdreven? Nee, dat vind ik nog steeds niet. Want de voorbereiding van Brazilië op het toernooi was gewoon niet goed.
Maar als mensen een chaos verwachten en alles gaat uiteindelijk best oké, dan heb je het als land misschien wel heel slim gespeeld. In de stadions kon uiteindelijk gevoetbald worden, de wedstrijden waren prachtig – en dus was het toernooi succesvol.
Zelfs de problemen met het verkeer vielen ontzettend mee. Maar dat kwam natuurlijk ook doordat iedereen vrij was op speeldagen. De Braziliaanse minister van Financiën gaf het WK zelfs gedeeltelijk de schuld van de recessie waar het land daarna in belandde. Want er waren veel te veel vrije dagen geweest om geld te verdienen.
Na afloop van het toernooi sprak ik in São Paulo veel teleurgestelde taxichauffeurs. De voetbalfans hadden maar voor weinig klandizie gezorgd. En hun gewone klanten, die in São Paulo wonen en werken, waren de stad grotendeels ontvlucht. Bovendien meden ook zakenreizigers Brazilië tijdens het WK als de pest. Er werd toch niet gewerkt en de prijzen waren torenhoog.
Ik merk dat de gevoelens over het WK onder Brazilianen gemengd zijn. Niet alleen de nederlaag tegen Duitsland is een pijnlijke herinnering. Dat er weinig veranderd is in het land, zit veel mensen flink dwars.
Ja, er zijn nu twaalf mooie stadions. Maar daar hing een enorme prijskaart aan. En veel steden weten nu al niet zo goed wat ze daar mee aan moeten. Bovendien zijn de meeste infrastructuurprojecten die waren beloofd, nog altijd niet afgerond. Terwijl juist die projecten het leven van veel Brazilianen kunnen verbeteren.
Aan de andere kant heb ik de inwoners van Brazilië zelden zo trots gezien als tijdens het WK. Dat het land tegen alle verwachtingen in een succesvol toernooi organiseerde, verraste ook hen. “Ze zeggen zelfs dat het het beste WK ooit is”, zei een stomverbaasde Braziliaan tijdens het toernooi tegen me. Brazilië heeft zichzelf overtroffen.
Het grootste nadeel daarvan? De verwachtingen voor de Olympische Spelen in 2016 zijn nu een stuk hoger gespannen.
Deze column verscheen op 22 december 2014 op de website van RTL Nieuws, in het het online jaaroverzicht 2014.
Sandra Korstjens 