“Diefstal is het!” Het zit mijn taxichauffeur in Bogotá flink dwars. Wereldwijd houdt taxidienst Uber de gemoederen bezig. En dus ook in Latijns-Amerika. De app, waarmee passagiers en chauffeurs met elkaar in contact worden gebracht, is ook hier illegaal. Want een taxivergunning komt er bij Uber-chauffeurs niet aan te pas.
Mijn taxichauffeur van vandaag heeft dan ook geen goed woord over voor zijn concurrenten: “Die chauffeurs zijn criminelen!”
De keren dat ik in Nederland een taxi nam zijn geloof ik letterlijk op één hand te tellen. Maar sinds ik in Latijns-Amerika woon ontkom ik er niet aan. Het openbaar vervoer is vaak slecht en op sommige plekken ’s avonds laat veel te link. Bovendien neem ik niet graag een overvolle stadsbus als ik met mijn dure camera en statief onderweg ben naar een interviewafspraak.
Dus kies ik regelmatig voor een taxi. Die zijn hier gelukkig een stuk goedkoper dan in Nederland. En de laatste jaren is het ook nog makkelijker dan ooit om ze te bestellen. Langs de kant van de weg in de regen zwaaien tot er eindelijk eentje stopt? Nergens voor nodig. Je download gewoon een app om er een te bestellen. En een paar minuten later stopt hij voor je deur.
Maar nee, dan heb ik het dus niet over Uber. Taxi-apps zijn hier namelijk al een tijdje populair. Er is een heel scala van apps waar je uit kunt kiezen: 99taxi in Brazilië, Tappsi in Colombia en Yaxi in Mexico. Je moet maar net weten welke app in welke stad het meest gebruikt is. Ik heb intussen al een stuk of acht verschillende op mijn telefoon staan. Gelukkig werkt het populaire Easy Taxi bijna overal.
En makkelijk, dat is het zeker. Bovendien is er nog een enorm voordeel voor veel Latijns-Amerikaanse gebruikers: het is ook nog eens veilig. Zodra ik een taxi bestel zie ik de naam van de chauffeur, zijn telefoonnummer, nummerbord en vaak ook nog een foto. Ik weet dus precies met wie ik te maken heb.
Omgekeerd geldt dat ook. Veel chauffeurs zijn lyrisch over de apps. Zij pikken midden in de nacht namelijk ook liever geen vreemden op langs de kant van de weg. Want ze zouden niet de eerste chauffeur zijn die wordt beroofd.
Het fijne van al die apps is dat ze 100% legaal zijn. Alleen taxichauffeurs die alle vergunningen op zak hebben kunnen zich registreren als chauffeur. Maar Uber is daarop dus de uitzondering. Tot grote frustratie van de overige taxichauffeurs.
Persoonlijk kan ik me bijna niet voorstellen dat Uber hier echt een enorm succes gaat worden. Want het grote voordeel in Europa, het feit dat ze stukken goedkoper zijn dan een officiële taxi, geldt hier namelijk lang niet altijd. Volgens mijn Colombiaanse taxichauffeur rekenen ze soms zelfs meer: “Ze bestelen niet alleen ons, maar ook de passagiers.”
De mensen die Uber wel gebruiken, doen dat hier dan ook niet vanwege het geld. Redenen zijn dat ze een luxere auto willen of omdat ze zich juist bij de gewone taxichauffeurs niet veilig voelen.
Op straat een taxi aanhouden is in sommige landen inderdaad niet slim, maar persoonlijk heb ik me nooit onveilig gevoeld bij een chauffeur die ik via een app had besteld. Ik houd het dus bij mijn inmiddels vertrouwde taxi-apps. En als een chauffeur toch niet bevalt? Dan geef ik hem gewoon een dikke onvoldoende.
Deze column verscheen op 18 december 2014 op de website van RTL Nieuws.
Sandra Korstjens 