‘Bravo, bravo!’ De dirigent lacht en dept zijn bezwete kale hoofd nog eens af. De staande ovatie van het publiek blijft aanhouden en het orkest neemt opnieuw plaats. Terwijl het publiek stil wordt, vullen de klanken van de Polovtsian Dances van Borodin nog een keer de prachtige zaal van het operagebouw.